De architect
Na het afvoeren van het project Langerock na de eerste wereldoorlog (door de hoge kostprijs), werd de Gentse architect Albert Van huffel (°Gent 1877 - ┼ Tervuren 1935) aangesteld om een ontwerp te maken voor de Basiliek van het Heilig Hart.
|
|
Door zijn bescheiden komaf combineerde Albert Van huffel zijn studies van beeldend kunstenaar aan de Gentse Koninklijke Academie voor Schone Kunsten noodgedwongen met het aanleren van diverse vaardigheden in beroepsscholen. Later vestigde hij zich als zelfstandig architect en decorateur. Van 1918 tot 1925 was hij artistiek directeur van het Brussels bedrijf “l’Art Décoratif Céline Dangotte”. Hij was eveneens titularis van de cursus ornamentiek aan het Hoger Instituut voor Sierkunsten in Brussel.
|
Het beginwerk van Van huffel was vrij eclectisch, maar in de jaren 1920 maakt hij een belangrijke evolutie door. Eenvoud en geometrie worden de belangrijkste kenmerken van zijn werk. Van huffel is op zoek naar een coherent, functioneel en mooi geheel, waarin het meubilair, de decoratie en de architectuur geïntegreerd zijn.
|
In 1921 was zijn eerste ontwerp voor de basiliek af. Hij maakte een maquette op schaal 1/40, waarmee hij de grote architectuurprijs won op de Exposition Internationale des Arts Décoratifs et Industriels Modernes in Parijs. De maquette staat nog altijd te pronken in de basiliek.
|
|
Na de dood van Albert Van huffel in 1935 wordt Paul Rome, zijn rechterhand, hoofdarchitect. Hij voert de plannen van Van huffel nauwgezet uit. Hij voert enkel technische verbeteringen en enkele wijzigingen aan de koepel uit.